Валюта бағамы
  • USD -

    519.1
  • EUR -

    547.5
  • RUB -

    5.21
Гендерлік саясаттың жаңа еуразиялық моделі
Фото: ашық көзден 18 қыркүйек 2024
Гендерлік саясаттың жаңа еуразиялық моделі

Гендерлік саясат – жаһандану дәуіріндегі ең өзекті мәселелердің бірі. Біздің ел тәуелсіздік алған жылдардан бері қарай нәзік жандыларға тең қолжетімділікті және өмірдің барлық салаларына қатысуды қамтамасыз етуі тиіс деген демократиялық жолды ұстанып келеді. Содан бергі кезеңде бізде қазақстандық қоғамға тән гендерлік саясаттың жаңа еуразиялық моделі қалыптасқанына бәріміз куәміз.

Гендерлік саясат және биліктегі әйелдер индексі 

Әйелдер мен ерлердің құқығына, жынысына, гендерлік рөлдеріне қатысты мемлекеттің ұстанған бағытына гендерлік саясат деп баға берілгені бәрімізге белгілі жәйт.  Кез келген мемлекеттің осы тұрғыдағы ұстанған саясаты көп жағдайда қандай да бір халықтың ұлттық және діни дәстүрлеріне сай анықталған. Бүгінде көптеген мұсылман елдерінде ерлер мен әйелдердің құқықтарында айта қаларлықтай айырмашылықтар бар.  Мәселен, әйелдер ерте жастан тұрмысқа шығулары керек. Бөріктілер болса, ешқандай себепсіз әйелдерімен ажырасып кете береді. Ал нәзік жандыларға мұндай қадамға бару үшін түрлі өткелектерден өтуге тура келеді, бір сөзбен айтқанда, әйелдерге тыйым салынған жайлар жетіп артылады.

Көптеген мемлекеттердегі қабылданған заңдар негізінен еркек пен әйелдің теңдігін сақтауға орайластырылған. Некеге тұру жасы ерлер үшін де, әйелдер үшін де бірдей. Сайлау мен сайлануға да тең құқылы, жұмысқа да кедергісіз қабылданады. Дегенмен, ерлер мен әйелдердің арасындағы құқықтар мен міндеттердің ерекшелігі кей жағдайда анық байқалады. Мәселен, Ресей Федерациясында, басқа да Еуропа елдерінде әскери қызметті атқаруға тек ер азаматтар ғана құқылы болса, Израильде ерлер де, әйелдер де әскери  міндетті өтеуге борышты болып саналады. Жаза берсек, мұндай мысалдарды көптеп келтіруге болады.

Енді әлемдік саясатта әйелдердің рөлі қай деңгейде деген сауалға жауап іздеп көрейік. Халықаралық Council on Foreign Relations зерттеу орталығының 2024 жылдың тамызында жариялаған Биліктегі әйелдер индексіне (Women’s Power Index 2024) зер салсақ, осыған қатысты біраз мағлұматқа көз жеткіземіз. Орталықтың БҰҰ-ға мүше 193 мемлекеттің гендерлік теңдікке жету саласындағы көрсеткіш­терін бағалайтын есепте мемлекет немесе үкімет басшылары, министрлер кабинетінде, ұлттық заң шығарушы органдарда, ұлттық заң шығарушы органға, жергілікті мемлекеттік органдарға кандидат болған әйелдердің үлесін талдап көрсетеді. Осы зерттеу дерекке сүйенсек, 193 мемлекеттің ішінде 25 елде ғана мемлекет немесе үкімет басшысы әйел болған. Сондай-ақ, 15 елде министрлер кабинетінің құрамы кем дегенде 50 пайызды әйелдерден құраса, 6-ақ мемлекетте Парламенттегі нәзік жандылар саны 50 пайыздан кем еместігі белгілі болған. Ал посткеңестік мемлекеттер ішінде Грузия, Молдова, Латвия, Литва елдерінде әйел мемлекет басшысы бар.    

Қазақстан билігіндегі әйелдер индексіне тоқталар болсақ, (1) саяси паритет – 23%, (2) мемлекет басшысы - Ер, (3) 1946 жылдан бергі мемлекет басшысы - 0, (4) министрлер кабинеті – 14%, (5) ұлттық заң шығарушы орган – 21%, (6) ұлттық заң шығарушы орган кандидаттары - 23%, (7) жергілікті заң шығарушы орган - 31%. Қорытындылай келгенде, 193 елдің билігіндегі әйелдер индексінің жалпы көрсеткішінің ішіндегі Қазақстан әйелдер индексі барлығымен салыстырғанда орташа деңгейден төмен екені белгілі болды. Мамандардың айтуынша, оның басты себебі – мемлекеттік басқару жүйесінің барлық тармағындағы әйелдердің саяси өкілдігі мен қатысу деңгейінің төмендігінен екен. Гендерлік квота туралы

Гендерлік квота - бұл үкіметтегі, қандай да бір болмасын компанияның топ менеджментіндегі, биліктің өзге де салаларындағы ерлер мен әйелдердің өкілеттіктерінің шектеулі нормалары. Мұндағы негізгі мақсат - ерлердің де, әйелдердің де саяси өмірге белсене араласып, елдегі немесе өзі еңбек ететін ірі ұйымдардағы маңызды шешімдерді қабылдауға ат салысуын қамтамасыз ету.

Алайда нәзік жандылардың көпшілігі (тіпті феминисткалардың да басым бөлігі) гендерлік квоталардың енгізілуін қаламайды. Олардың пайымынша, бұл әйелдерді ерлерден бір саты төмен қоятын сенімін жою, беделін түсіру түріндегі кемсітушілік  болып табылады. Сонда гендерлік теңдік туралы әңгіме қозғаудың қажеті бар ма?

Заң бойынша екі жыныстың өкілдерінің де мүмкіндіктері бірдей, дегенмен саясаткер  немесе топ-менеджер болу әйелдер үшін біршама қиынға соғады. Мәселен, теріскейдегі көрші ел Ресейде жоғары білімді әйелдердің үлес салмағы ерлерге қарағанда біршама жоғары (37 немесе 29 пайыз) болса да, олардың қызметтік баспалдақта жоғары өрлеуі сирек құбылыс. Кей кездері компаниялардың кейбірі артық шығын шығармауды ойлап,  (мәселен, декреттік демалысқа шығып, бала күтімімен үйде отырған әйелге төлемақы төлемес үшін)  жас қыздарды жұмысқа қабылдай бермейді. Оның үстіне біздің қоғамымыз әлі де гендерлік таптаурынның құрсауынан шыға алмай отыр. Демек, әйелдің міндеті ошақ басын ұстау, бала тәрбиесімен айналысу деген қағида өз мәнін әлі де толық жоя қоймаған.

Саясаттағы гендерлік квота

Мамандар гендерлік квота туралы жиі сөз қозғалғанда, әйелдердің саяси өмірге араласуын меңзейді. Әйелдердің сайлауға қатысуына бірінші рет 1893 жылы Жаңа Зеландияда заң тұрғысында рұқсат етілді. Бірақ  шынын айту керек, заң бойынша мұндай мүмкіндіктің елдің байырғы тұрғындарына еш қатысы болмады. Ал Еуропада мұндай маңызды қадам тек 1905 жылы қолға алынды. Атап айтқанда Финляндия әйелдері сайлауға қатысу  құқығын иеленді, арада бір жыл өткенде дауысқа түсуге мүмкіндік алды. Мұның суфражисткалардың (әйел құқығын қорғаушыларының) қызметінің арқасында мүмкін болғандығын айта кету керек. Алғашқы американдық феминистка Эбигейл Адамс өзінің бір хатында былай деп жазды: «Біз қабылдауына өзіміз қатыспаған, біздің мүддемізді ескермеген заңға бағынбаймыз». Кейіннен осы айтылған кесімді пікірінің арқасында оның есімі бүкіл әлемге танылды. 

«Парламентте ерлер мен әйелдердің санының тең болуы, елдің жалпы демократиялануы және әйелдер мәселесінің өзектілігін жоғалтпау - гендерлік теңдікке қол жеткізудегі міндетті қадам», - дейді саясаткерлер. Бірақ талқыланып отырған шаралар кемсітушілікке қарсы күрестің жалғыз жолы емес. Егер демократиялық елдердегі бұл бағыттағы жұмыстар осы қалыпта жүргізіле беретін болса, гендерлік тепе-теңдік өзінен-өзі қалыптасады, бірақ оған кемінде 70-100 жыл уақыт керек дейді сарапшы мамандар.

Нәзік жандылар да Президент бола алады

«Президент тағына әйелдер отырсын!» дегенді америкалықтар ұзақ жылдардан бері ұрандатып келеді. 2000 жылы NBC телекомпаниясы мен «Wall Street Journal» газетінің бірлескен сауалнамасының мәліметтерне сәйкес, америкалықтардың 80 пайыздан астамы әйелдерге дауыс беруге дайын екендіктерін мәлімдепті. АҚШ-тағы сайлауға 1,5 жыл уақыт қалғанда ел тұрғындарының 55 пайызы президент лауазымында әйел адамды көргілері келетіндіктерін жасырмаған.

Бір атап өтетін жай, АҚШ-та әйелдердің президент орынтағына отыруға деген талпыныстары өткен ғасырдың екінші жартысында басталған. Алайда үміткерлердің көпшілігі ұсақ партиялардың тарапынан ұсынылғандықтан, олардың бұл орайда табысқа жетулеріне еш мүмкіндік болмады. Жаңа ғасырдың басында, яғни 2000 жылы Ақ үйдің қожайыны болу үшін Бүкіләлемдік жұмысшылар партиясының көшбасшысы, афроамерикандық әйел Моника Мурхед бағын сынап көрген еді, бірақ оған сайлаушылардың небәры 0,002 пайызы ғана дауыс берді. Естеріңізде болса, біздің елде өткен Президенттік сайлауларда да нәзік жандылар өздерінің кандидатурасын ұсынып, өте аз дауыс жинаған болатын.   

Дегенмен, Council on Foreign Relations зерттеу орталығының 2024 жылдың тамызында жариялаған Биліктегі әйелдер индексіне (Women’s Power Index 2024) көз жүгіртсек, кейінгі кездері алпауыт елдерде саясаттағы әйелдердің рөлі артып келе жатқанын көреміз. Әлемде ел басқарып отырған әйел президенттердің бар болғаны - саясат саласындағы гендерлік теңсіздікті жою барысындағы  толағай табыс екені сөзсіз.   

Қазақ халқы гендерлік саясат дегенді білмей тұрып-ақ әйелдің орнын айқындап, қамқорлықтың сан қилы стратегиясын жасап қойған. Десек те, гендерлік теңдік деңгейі жоғарылаған сайын, отбасы мүшелерінің әрқайсысының тұрмыстық, экономикалық, адамгершілік-тәрбиелік, қорғаушылық және басқа да маңызды функцияларын орындауда жауапкершілігі, тепе-теңдігі де жоғары болатынын естен шығармағанымыз абзал. Бұл тұрғысынан келсек, қазіргі жүргізіліп жатқан гендерлік саясат ана мен балаға айрықша әлеуметтік жағдай жасау, отбасындағы зорлық-зомбылықтың алдын алу сияқты мәселелерді шешу боп табылса құба-құп.

 

 

 

 

 

 

 

 

RELATED NEWS
АЖЫРАСУ НЕГЕ БЕЛЕҢ АЛУДА
19 маусым 2024
АЖЫРАСУ НЕГЕ БЕЛЕҢ АЛУДА

Қазақ жастары отбасы құндылығына немқұрайлылық танытуда 

Қазіргі қазақ қоғамындағы өршіп тұрған өзекті мәселенің бірі – ажырасу. Олай деуіміздің себебі Қазақстанда әрбір үшінші неке ажырасумен аяқталады  екен. ҚР Ұлттық статистика бюросының  деректеріне жүгінсек, 2022 жылы елімізде 130 мыңға жуық жас шаңырақ көтерсе, 22500-ден астам отбасылық жұптың жолдары екіге айрылған. Ал 2023 жылы АХАТ органдары Қазақстан Республикасында 120,8 мың некені тіркеген. Бұл алдыңғы жылмен салыстырғанда 5,9% аз. Некенің сақталуына келер болсақ, олардың саны 2022 жылмен салыстырғанда 9,6% азайып, 40,2 мыңды құраған екен. Тұрғылықты жеріне зер салар болсақ, қалалық жерлерде ажырасуға өтініш көп берілген. Мәселен, қалалық жерлерде 29,4 мың ажырасу (73,1%), ауылдық жерлерде 10,8 мың ажырасу (26,9%) тіркелген. Алайда, бұл келтірілген мәліметтерге де сене беруге болмайды,  өйткені олардың арасында жалған түрде, өтірік ажырасатындар да аз емес.  

Шаңырақтың шайқалуына не себеп?

Көптеген жастар той өткен соң бір жылдың ішінде ажырасуға арыз береді екен. Саясаткерлер мен депутаттар отбасы институты  құрдымға кетіп барады деп дабыл қағуда, бұл пікірді әлеуметтанушылар да  қолдап отыр.

Ажырасу деңгейінің күрт өсуі - бұл тек отбасының ішіндегі негативті фактор емес, сонымен қатар жұртшылықтың сана-сезімінің өзгеруі дейді психологтар. Ажырасудың себептері көп, жалпы алғанда  бұл тұрғыда қазақстандық қоғамда қандай мәселелердің  бар екендігін айғақтайды. Сонымен...

Ата-аналары мен туған-туысқандардың араласуы

Кейбір ажырасқан жастардың аузынан: «Бәріне оның шешесі (жігіттің немесе бойжеткеннің) кінәлі» дегенді жиі естиміз. Кейбір ата-ана өз баласының жар таңдаудағы әрекетіне, екі жастың бақытты жанұя құруына кедергі жасап бағады. Құдағилардың арасындағы өзара түсініспеушіліктің өзі кейде екі жастың екі жаққа кетуіне себеп болып жатады. Осыдан-ақ екі жастың бақытты болуы тек өздеріне ғана емес, ата-аналары мен туыс-туғандарына да байланысты екенін көреміз. Қазақтың «қатын алма, қайын ал» деген сөзіне де бойдақтар құлақ асқандары абзал. 

Отбасындағы зорлық-зомбылық

Зорлық-зомбылық - айрандай ұйыған отбасының ойран болуының басты себебі. Алайда, әлеуметтік сауалнама көрсеткеніндей, ажырасу тек күйеуі тарапынан соққы  жеп, қорлық көруіне ғана байланысты емес көрінеді. Бұл орайда әңгіме отбасы бюджетін еркегі реттеп, әйеліне психологиялық түрде қысым көрсетіп,  қаржыдан қағып, кіріптар  етіп ұстауында да болып отыр.

Әйелің меншігің емес

Үйленгенше  тосын  мінез көрсетпей, биязы болып жүрген ер азамат отбасын құрған соң еркінсіп, өз дегенін жасай бастайды. Мұндай жігіттер әйелін  өз меншігім деп  санап, ойына келгенін істейді. Төменшіктетеді, дауыс көтеріп жекиді, жұдырық жұмсайды. Әрине, кеше ғана жарына сүйікті болып  жүрген әйелдің бұл қорлыққа шыдамасы анық.

Көзқарастың қарама-қайшылығы

Отбасылық өмірдің алғашқы айларынан соң ерлі-зайыптылар өмірге деген көзқарастарының, қызығушылықтарының  әрқилы екенін бағамдай бастайды. Олар бала тәрбиесі, үй  іші шаруасы мәселелерінде  ортақ  мәмілеге келе алмаулары мүмкін. Осының нәтижесінде кикілжіңдер туындайды. Мұны тек жас отбасылардың проблемаларына жатқызуға болмайды, 15-20 жыл отасқан ерлі-зайыптыларда да осындай мәселелер туындап жатады.  Өйткені жас келген сайын құндылықтар мен басымдықтар да өзгереді. Сондықтан бірнеше жыл отасқан жұптардың арасында  да келіспеушіліктердің  орын алып жататындығы белгілі жайт.

Шынайы өмірмен бетпе-бет келу

«Үйлену оңай – үй болу қиын». Көптеген жастар үйленіп, отау құрған соң өмір әдемі ертегіге айналады деп ойлайды. Ал шын мәнінде некеге отырудың екі жаққа да жауапкершілік пен  белгілі бір міндеттер жүктейтіндігі ақиқат. Бұған ақша, қаржы және тұрмыстық мәселелер қосылған соң жүйкенің сыр беретіндігі бесенеден белгілі. Ертегідегідей өмір нақтылы қатал бағытқа бет бұрған соң жұптар аз уақытта ажырасып тынады.

Статистикаға жүгінсек, ажырасуға ерлерге қарағанда әйелдер жиі арыз береді екен. Мұның себебі – отбасының ұйытқысы саналған әйелдердің шыдамының шегіне жетуінен. Көп жағдайда отбасын тұрмыс, қаржы жағынан нәзік жандылар алға сүйрейтінін білеміз.  Ұсақ-түйек былай тұрсын, күрделі мәселелерді шешіп, бала тәрбиесімен айналысады. Оның үстіне жаңа заманның әйелдері қаржы жағынан тәуелді емес, сондықтан отбасындағы озбырлық пен әлімжеттікке мойынұсына қоймайды. Өкінішке қарай бүгінгі таңда қазақстандық  қоғамнан ажырасу үрдісін мүлдем сызып тастау мүмкін емес. Алайда, жас отбасылар мектебін, дағдарыс орталықтарын құрып,  қоғамдағы бұл келеңсіз жайдың алдын алуға әбден болады. Сондай-ақ, психолог мамандар тарапынан жасөспірімдер арасында отбасы, неке тұрғысында әңгімелер, кездесулер  өткізіліп тұрса, отбасылық өмір туралы оң пікірлер  қалыптасар еді. 

Ене мен келін қарым-қатынасы

Ажырасудың басты себептерінің бірі – қара шаңырақта бірге тұрып жатқан ене мен келін мәселесі. Еліміздің қай өңірінде болсын (әсіресе, оңтүстік, батыс аймақтарда) келін мен ененің бірге тұруының қиындықтары көп.  Негізі әр аймақтағы ажырасудың себептері әрқилы. Оңтүстік пен батыс өңірлерде ер азаматтар әке-шешесімен, бауырларымен бірге тұрғылары келеді, ал бойжеткендер мұны көп жағдайда қаламайды. Демек, келіндердің өз ұстанымдары бар деген сөз. Нәтижесінде жастардың өміріне туысқандары араласып, «пайдалы» кеңестер бере бастайды. Осының салдарынан шаңырақ шайқалады. Кей кездері шешесінің ұлын келінінен қызғанатын сәттері де байқалады. Немесе керісінше, шешесі сәт сайын қызына телефон шалып, жағдайын сұрап, жастардың мазасын  ала береді. Осы әрекетімен-ақ ол өзін күйеу баласына  қалай қарсы қойып алғандығын   білмей қалады.

      Қазақ отбасында ажырасу деген болып па еді?

Осыған дейін дәстүрлі қазақ отбасында ажырасу деген  сирек болушы еді. Жастар ауыл ақсақалдары мен үлкендерінің сөзін жерге тастамаған. Олар бұзығын тыйып, ақылын айтып, отбасындағы жөнсіз ұрыс-керісті болдырмай, пәтуамен бәрін реттеп отырған. Отбасы және неке мәселесін зерттеп жүрген  отандық этнограф Аманжол Қалыш ажырасу өткен ғасырдың 40-50 жылдары кең етек жая бастады деген пайым айтады.  Егер 1950 жылдары әрбір жүзінші отбасы ажырасса, 1980 жылдары әрбір төртінші, 1990 жылдары әрбір үшінші отбасында ерлі-зайыптылардың жолдары екі айырылатын болған. 2000 жылдары тіркелген 90 873 некенің 27 391-і бұзылған. Ал  араға  11  жыл салып қарасақ, 2011 жылы  жылы үйленген 160 517 жұптың 44 928-і ажырасқан.  Бұл, әсіресе Қарағанды, Павлодар мен солтүстікте, шығыс және орталық аймақтарда қатты белең алған. Ол жақтың тұрғындары үшін ажырасу қалыпты жағдай болып кеткен тәрізді. Қалай десек те, қазақ қоғамы үшін бұл «айықпас кеселге» айналғандай.  Бұл сөзімізге мына бір мәліметтер дәлел бола алады.

    2024 жылғы 4-наурызда жаңартылған Petrelli Previtera-ның мәліметіне сүйенсек, еліміз  ажырасу көрсеткіші бойынша рейтингте 105 елдің ішінде  Мальдив аралдарынан кейінгі екінші орынды иеленген. Ажырасу көрсеткіші 2024 жылдың басында 1000 адамға шаққанда 4,6-ны құраған. Бұл жағынан халық саны көп Ресей мен Қытайды артқа тастадық. Үшінші орында Ресей (1000 адамға 3,9), төртінші орында Беларусь (1000 адамға 3,5) және бесінші орында Қытай (1000 адамға 3,2) тұр.

Қазақ қоғамында бұрын ажырасуға бару – үлкен күнә, қылмыс, ерсі қылық ретінде қабылданатын.  Гендерлік құқық заңнамасы қабылданып, әйелдер құқығы қоғамда айқын көрініс таба бастағаннан кейін ажырасу фактісі де көптеп тіркеле бастады. Оның  басты  себебі - әйелдердің өз-өздерін қамтамасыз ете алатындай дәрежеге жетуі, нәтижесі жоғарыдағыдай. 

Ажырасудан арланбайтын жастардың көбеюі алаңдатарлық жағдай. 

       

 

 

                                                                                   

 Республика күні – біздің үйлесімді және әділетті қоғам құруға деген ортақ күш-жігеріміздің жемісі 
25 қазан 2024
 Республика күні – біздің үйлесімді және әділетті қоғам құруға деген ортақ күш-жігеріміздің жемісі 

Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаев ел егемендігі туралы декларация қабылданған күнді қасиетті Тәуелсіздігіміздің бастауына балай келе, «Мемлекеттік егемендік туралы Декларацияның қабылдануы елге әлемдік қауымдастықта тәуелсіз ойыншы ретінде өз орнын жариялауға мүмкіндік берді», - деп атаулы күннің тарихи мәнін ашты. ​​​​​​​​​«Біз елімізде жан-жақты реформаларды жүзеге асырып жатырмыз. Бұл – ең алдымен, халқымыздың тұтастығы мен бірлігінің арқасы. Себебі, біз таңдаған жол – өркендеу мен даму жолы», – деді Мемлекет басшысы.

Ел егемендігі туралы Декларация 34 жыл бұрын, 1990 жылы 25 қазанда қабылданды. Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі депутаттары тарихи құжатты бірауыздан мақұлдады. Қазақстан алғаш рет мемлекеттілігінің негізгі қағидаларын – аумақтық тұтастық, азаматтық, мемлекеттік биліктің толықтығы, халықаралық қатынастардағы дербестік, мемлекеттік рәміздер – елтаңба, ту, әнұранын бекітті.  

    

Мәжіліс депутаты, фракция жетекшісі, Аграрлық мәселелер жөніндегі комитет төрағасы, "Ауыл" партиясының Төрағасы Серік Егізбаев "Мемлекеттік егемендік туралы Декларация - жаңа дәуірдің бастауы болды", - деп санайды.

"Шын мәнінде, бұл күнге жету жолында талай көрнекті тұлғаларымыз күш-жігерін, білімін, қажыр-қайратын сарп етіп, жанқиярлық ерлік пен өрліктің үлгісін көрсетті. Олардың патриотизмі мен отанға адалдығын келер ұрпаққа өнеге етіп, тәуелсіздікке тағзымды тағлымға айналдыру бүгінгі буынның қасиетті парызы", - дейді Серік Егізбаев.

Расында, Қазақстан Егемендігі туралы Декларация - еліміздің еркін және тәуелсіз даму жолының бастамасы, тың тарихымыздың тірек нүктесі. Тарихи сәттің куәгері - Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің ХІІ шақырылымдағы депутаты Жигули Дайрабаев бүгінде «Ауыл» ХДПП Төрағасының орынбасары, ҚР Парламенті Мәжілісінің депутаты, "Ауыл" фракциясының мүшесі. Ол кезде  36-жастағы Жигули Молдақалықұлы ең жас депутат болатын.

«Қазақ елі­нің ғасырлар бойы аңсаған азат­тығына 1990 жылдың 25 қазанында қолы жетті деуге толық негіз бар. Өйткені бұл декларация тәуелсіздікке баратын жолды ашып берді. Мен осы тарихи оқиғаның куәгері болып, аталған құжаттың қабылдануына үлесімді қосқаным үшін өзім­ді бақытты санаймын», - дейді Жигули Дайрабаев.

Республика күні 1995 жылдың қазан айында Ұлттық мереке болып жарияланды. 2001 жылы «Қазақстан Республикасындағы мерекелер туралы» Заңымен Республика күні мемлекеттік мерекеге ауыстырылды. Ал 2009 жылдан аталған күнді  мерекелеу мүлдем тоқтатылған болатын.

Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаев 2022 жылғы Ұлттық құрылтайдың бірінші отырысында Республика күнін мерекелеуді жаңғыртуды және оған Ұлттық мереке мәртебесін қайтаруды ұсынды. Ізін суытпай, 2022 жылдың қыркүйегінде Мемлекет басшысы тиісті Заңға қол қойды және Республика күні қайтадан мемлекеттік мерекеге айналды.

Республика күні мен тәуелсіздік – егіз ұғым. Қазақстанымыздың байлығы жер астындағы кенімен ғана емес, бірлік пен ынтымақта өмір сүретін елімен бағаланса керек. Бұлар барда еңсерілмейтін қиындық, алынбайтын қамал жоқ.  

Тәуелсіздігіміздің тұғыры, арналы бастауы, асқақ символы  – Республика күні құтты болсын!

 

Аида Жабағиева, «Ауыл» партиясының ресми өкілі

 

Талғардағы оқиғадан кейін әкім мен оның орынбасары қызметінен босатылды
15 қазан 2024
Талғардағы оқиғадан кейін әкім мен оның орынбасары қызметінен босатылды

Талғар қаласының әкімі Бахыт Күрішбеков, Талғар қаласы әкімінің орынбасары Матан Сағындық өз міндеттерін тиісті деңгейде атқармағаны үшін лауазымдарынан босатылды. Бұл туралы Талғар әкімдігінің хабарламасында айтылған, деп хабарлайды Ulys.

«Басқа лауазымдағы қызметкерлердің жауапкершілік деңгейі пысықталуда», - делінген ведомство хабарламасында.

Еске салсақ, 4 қазан күні Талғар қаласында болған қайғылы жағдай қоғамда үлкен резонанс тудырды. 16 жастағы Шерзаттың өліміне қатысты іс Ішкі істер министрінің жеке бақылауында. Кейін марқұмның отбасы тұратын үй өртеніп кетті.

 

 

Біз туралы
ulys.kz — ақпараттық, сараптамалық және танымдық бағыттағы материалдарды береді.
 
Мультимедиялық жоба заман талабына сай жасалған. Қазақстанның ақпараттық нарығын сапалы
контентпен қамтамасыз етуге үлес қосуға бағытталған. Мұндағы сараптамалық, танымдық
мақалалар сан саланы қамтиды. Геостратегия, геоэкономика, геосаясат, халықаралық
қатынастар мен елдің ішкі-сыртқы саясаты, экономика, жаһанда болып жатқан тектоникалық
өзгерістер мен тренд тақырыптар ұлттық мүдде тұрғысынан терең талданып қазақ
оқырмандарына жеткізіледі. Орталық Азия мен Түркі әлеміне ерекше көңіл бөлінеді.